top of page
Zdjęcie autoraRadek Gorzkoś

Rolnictwo Unii Europejskiej czeka los przemysłu naftowego Wenezueli.


Subsydia dla rolnictwa, będące kluczowym elementem Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), od dawna budzą kontrowersje. Analizując przypadek Wenezueli, gdzie gospodarka zależna od subsydiowanego przemysłu naftowego wpadła w głęboki kryzys, pojawiają się pytania o długoterminową żywotność modelu opartego na intensywnym wsparciu finansowym dla sektora rolnego w Europie.


Subsydia rolnicze w UE: Stabilność czy zniekształcenie?

Wspólna polityka rolna stała się jednym z najbardziej kosztownych elementów budżetu UE. Dopłaty prowadzą do nierówności, zniekształceń rynkowych i zależności od wsparcia finansowego, które w długiej perspektywie może być niezrównoważone. Przykład?? Dlaczego rolnik do 40 roku życia dostaje 200 tys zł, a starszy rolnik już nie?? Takich nierówności Unia Europejska naprodukowała na pęczki.


Wenezuela – ostrzeżenie z przeszłości:

Wenezuela, kiedyś kwitnąca dzięki dochodom z ropy naftowej, stanowi przykład skrajnych konsekwencji subsydiowania gałęzi gospodarki. Kiedy ceny ropy spadły, a rząd nie zdołał zdywersyfikować gospodarki, kraj pogrążył się w głębokim kryzysie gospodarczym, co doprowadziło do hiperinflacji, braków żywności i ogólnonarodowego ubóstwa. Czy nie przypomina to dzisiejszej sytuacji z cenami artykułów rolnych z Ukrainy?? Ten scenariusz podkreśla ryzyka związane z nadmiernym poleganiem na subsydiach, które mogą maskować potrzebę reform i innowacji.



Jak rolnictwo w UE zmierza w kierunku podobnego losu?

W obliczu zmieniającego się klimatu, rosnącej konkurencji globalnej i nacisków na zwiększenie zrównoważonej produkcji, europejskie rolnictwo stoi przed wyzwaniem adaptacji do nowych realiów bez nadmiernej zależności od subsydiów. Istnieje ryzyko, że bez znaczących reform, a z pogłębianiem nierówności rynkowych rolnictwo w UE może stać się podatne na przyszłe szoki ekonomiczne i środowiskowe, podobnie jak przemysł naftowy w Wenezueli.

Istnieje obawa, że nadmierne poleganie na subsydiach rolnictwa w UE może prowadzić do szeregu niezamierzonych konsekwencji. Wśród potencjalnych ryzyk należy wymienić:

  1. Zniekształcenie rynku: Subsydia mogą prowadzić do zniekształceń rynkowych, ograniczając konkurencyjność i innowacyjność w sektorze rolnym, podobnie jak subsydia naftowe ograniczały dywersyfikację gospodarczą Wenezueli.

  2. Zależność od subsydiów: Długoterminowe poleganie na wsparciu rządowym może zwiększyć zależność rolników od subsydiów, ograniczając ich zdolność do adaptacji do zmieniających się warunków rynkowych i preferencji konsumentów.

Już teraz widzimy jak państwa nie dopłacające do produkcji rolnej potrafią sprzedawać towary w niższych cenach niż państwa Unii Europejskiej, bo niestety razem z subsydiami, idzie wzrost podatków, a co za tym idzie cen paliw i innych kosztów produkcji, które dotyczą wszystkich rolników, a jak widać na przykładzie programu Młody Rolnik (patrz wyżej ) pieniądze dostają tylko nieliczni.


Wnioski

Porównanie sytuacji w Wenezueli z rolnictwem w UE służy jako przestroga przed zależnością od subsydiów jako długoterminowej strategii ekonomicznej. Choć bezpośrednie analogie są ograniczone, kluczowe lekcje dotyczące potrzeby innowacji i niepowodowania nierówności społecznych i rynkowych (np. program Młody Rolnik - patrz wyżej) pozostają aktualne.


39 wyświetleń0 komentarzy

Comments


bottom of page
input[type="number"]::-webkit-outer-spin-button, input[type="number"]::-webkit-inner-spin-button { -webkit-appearance: none; margin: 0; } input[type="number"] { -moz-appearance: textfield; }